Hoe om te gaan met de geheimhouding als een van de partijen inhoudelijke mediationinformatie wil delen met een bedrijfsarts?
De mediationhelpdesk van het MfN-bureau kreeg onlangs een vraag over het waarborgen van de geheimhouding wanneer een van de partijen in een mediation (met instemming van de wederpartij) inhoudelijke informatie wil delen met een bedrijfsarts. Is het laten ondertekenen van een geheimhoudingsverklaring door de bedrijfsarts dan noodzakelijk of volstaat hier het medisch beroepsgeheim?
Onderwerpen als deze worden onder meer in de commissie Regelgeving van de MfN besproken. In deze nieuwsbrief geven we mediators graag een richting wat te doen in een praktijksituatie. Bij deze arbeidskwestie gaan we ervan uit dat de partij die informatie wil doorgeven de werknemer is, maar de gedachte erachter is hetzelfde als het om de werkgever zou gaan.
Toelichting
Een bedrijfsarts is als geneeskundig specialist gehouden aan het medisch beroepsgeheim. Dat is echter niet absoluut. Zie onder meer de volgende teksten afkomstig uit communicatie van ArboNed:
- Gaat het om een verplicht bezoek aan de bedrijfsarts, dan ligt het net iets anders. De bedrijfsarts mag dan beperkt informatie uitwisselen met de werkgever.
- ……het kan ook zijn dat u medische klachten heeft omdat er een conflict speelt op het werk, dat eerst moet worden opgelost….
- ….de bedrijfsarts zal in het advies aan de werkgever en in de probleemanalyse zich altijd beperken tot de noodzakelijke informatie die de werkgever nodig heeft voor de re-integratie.
Bij het aanvragen van een arbeidsongeschiktheidsuitkering moet de werknemer aan het UWV rapportage van de bedrijfsarts overleggen. Kortom: de bedrijfsarts heeft met een werknemer niet zuiver een behandelrelatie, zoals een huisarts of een medisch specialist naar wie men verwezen is.
De informatie uit de mediation betreft niet alleen de partij die de informatie met de bedrijfsarts wil delen, maar ook de andere partij. Tussen de andere partij en de bedrijfsarts bestaat echter geen relatie en geldt ook geen medisch beroepsgeheim. De andere partij is geen patiënt, noch als werknemer bij de bedrijfsarts gekomen. Alleen al om de mediation-geheimhouding naar die andere partij toe te garanderen, is ondertekening van een geheimhoudingsverklaring nodig.
Dan nog zal de praktijk weerbarstig zijn en rijst de vraag of het überhaupt verstandig is informatie uit de mediation met de bedrijfsarts te delen. Ingeval van bijvoorbeeld een arbeidsconflict tussen teamleden of met leidinggevenden kan het om brisante informatie gaan.
Daarom geven wij in eerste instantie aan MfN-registermediators mee om in beginsel niet mee te werken aan het verstrekken van informatie uit de mediation aan derden.
Mocht het bijzonder bezwaarlijk zijn om geen informatie te delen, dan doet de mediator er goed aan de bedrijfsarts een geheimhoudingsverklaring te laten tekenen. Daarbij is het volgende van belang:
- Met toestemming van de patiënt of de werknemer mag het medisch beroepsgeheim doorbroken worden.
- Dan kan dus ook met toestemming van slechts één partij informatie uit de mediation gedeeld worden, tenzij er een getekende geheimhoudingsverklaring ligt. Aangezien de ondertekenaar ervan zich jegens alle partijen bindt.
In de slotovereenkomst zouden partijen dan nog kunnen vastleggen welke informatie met wie gedeeld mag worden. Partijen – vooral de andere partij, niet werknemer zijnde – moeten zich wel goed realiseren waar de informatie zoal terecht kan komen. Ook dat zou in de slotovereenkomst kunnen worden weergegeven.
Ter vergelijking: bij mediations in strafzaken wordt van de advocaten ook altijd gevraagd om een geheimhoudingsverklaring te tekenen, terwijl ook zij beroepsgeheim hebben. Dat geldt echter alleen voor de eigen cliënt (net als bij de bedrijfsarts) en niet voor de andere partij. Voor advocaten zijn er wel tuchtuitspraken die aangeven dat de advocaat in het verlengde van de cliënt gehouden is aan het mediationgeheim. Dat is een tuchtrechtelijke waarborg. Voor medici zijn ons dergelijke uitspraken nog niet bekend.
De huisarts en behandelend specialist hebben een medisch beroepsgeheim (alleen) wat hun eigen patiënt betreft. Dat beroepsgeheim kan doorbroken worden, bijvoorbeeld als er naar een (andere) specialist verwezen wordt. Behandelend artsen hebben een behandelrelatie, waarbij hun (primaire) verantwoordelijkheid ligt bij het welzijn van de patiënt. Dat maakt het een lastige materie. Als een arts vindt dat het voor zijn patiënt medisch noodzakelijk is om informatie uit de mediation te delen, is onze gedachte dat hij dat mag doen. En ook hier geldt dat met toestemming van de patiënt het medisch beroepsgeheim doorbroken kan worden. Ook dan zou een geheimhoudingsverklaring laten tekenen dus verstandig kunnen zijn. Overigens geldt bovenstaande ook voor psychologen. Een psycholoog is geen arts, maar heeft wel een beroepsgeheim op grond van de wet BIG.